Wniosek do Sądu o zwrot prawa jazdy przy najwyższym wyniku 0,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

Celem niniejszego artykułu jest wskazanie czy przy najwyższym wyniku 0,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu obwiniony może kwestionować dokonane pomiary alkomatu i czy ma szansę na umorzenie prowadzonej przeciwko niemu sprawy o wykroczenie prowadzenia samochodu w stanie po użyciu alkoholu z art. 87 § 1 k.w.

Na wstępie należy wskazać, iż prowadzenie samochodu w stanie po użyciu alkoholu stanowi wykroczenie z art. 87 § 1 k.w. Stan po użyciu alkoholu rozpoczyna się od stężenia 0,10 mg/ l alkoholu w wydychanym powietrzu. Natomiast górna granica wykroczenia wynosi 0,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

W przypadku, gdy u kierującego alkomat wykaże najwyższy wynik 0,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, Policja zatrzyma mu prawo jazdy i skieruje do Sądu wniosek o wydanie postanowienia o zatrzymaniu kierującemu prawa jazdy.

Zanim jeszcze wniosek Policji o wydanie postanowienia o zatrzymaniu prawa jazdy zostanie wysłany do Sądu, obwiniony może wysłać do Sądu Rejonowego w okręgu, którego zostało popełnione wykroczenie stanowisko procesowe w przedmiocie wniosku Policji o wydanie postanowienia o zatrzymaniu prawa jazdy. Jak tylko wniosek Policji wpłynie do Sądu i sprawie zostanie nadana sygnatura akt Ko, to stanowisko procesowe obwinionego zostanie dołączone do tych akt. Sędzia rozpoznający sprawę będzie mógł wówczas zapoznać się ze stanowiskiem podejrzanego, w którym podejrzany powinien uzasadnić dlaczego przy najwyższym wyniku 0,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu nie popełnił wykroczenia prowadzenia samochodu w stanie po użyciu alkoholu z art. 87 § 1 k.w.

Na czym polega niepewność pomiaru alkomatu i jakie znaczenie dla sprawy ma jej uwzględnienie przez Sąd przy wyniku 0,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu?

Niepewność pomiaru wskazuje z jaką dokładnością alkomat mierzy stężenie alkoholu w organizmie badanego. Każdy alkomat używany przez Policję mierzy stężenie alkoholu ze wskazanym przez producenta marginesem błędu. Informacja o niepewności pomiaru alkomatu znajduje się na świadectwie wzorcownia.

Przeważnie na świadectwie wzorcowania niepewność pomiaru alkomatu wynosi 0,01 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dlatego też przy najwyższym wyniku 0,10 mg/l, obwiniony aby wykazać, że nie popełnił zarzucanego mu wykroczenia z art. 87 § 1 k.w. może powołać się na niepewność pomiaru alkomatu, która znajduje się na świadectwie wzorcowania, która zazwyczaj wynosi ona 0,01 mg/l. Szerzej na ten temat znajduje się w artykule Wniosek do Sądu o zwrot prawa jazdy przy wyniku 0,10 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Natomiast zupełnie inaczej wygląda sytuacja obwinionego przy najwyższym wyniku 0,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, gdyż w tym przypadku niewystarczające jest powołanie się jedynie na niepewność pomiaru alkomatu wskazaną w świadectwie wzorcowania.

W tym przypadku jeżeli niepewność pomiaru alkomatu wskazana w świadectwie wzorcowania wynosi 0,01 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, to przy najwyższym wyniku 0,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, wzięcie jej pod uwagę przez Sąd spowoduje przyjęcie, iż najwyższy wynik badania u kierującego wynosił 0,10 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu – co stanowi jednakże nadal wykroczenie z art. 87 § 1 k.w.

Dlatego też w sytuacji gdy najwyższy wynik pomiaru alkomatu wyniósł 0,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, obwiniony aby wykazać, że nie popełnił wykroczenia z art. 87 § 1 k.w. powinien wykazać, iż alkomat, którym został zbadany ma wyższą niepewność pomiaru niż ta wskazana na świadectwie wzorcowania.

Należy podkreślić, iż wartość niepewności pomiarowej widoczna na świadectwie wzorcowania (wynosząca 0,01 mg/l) jest kwestionowana przez biegłych z zakresu mechaniki, maszyn i urządzeń – analizatorów alkoholu. Biegli uważają, że wartość niepewności pomiarowej widoczna na odwrocie świadectwa wzorcowania jest wartością, która została określona w warunkach laboratoryjnych czyli w warunkach, na które nie działały żadne czynniki zewnętrze jak chociażby temperatura czy wilgotność powietrza lub błąd człowieka, który dokonywał pomiaru.

Ponadto warunki w jakich są przeprowadzane badania danych alkomatów w żadnym stopniu nie odzwierciedlają okoliczności w jakich są badane osoby podejrzewane o popełnienie wykroczenia.

W rzeczywistości zgodnie z opiniami biegłych z zakresu mechaniki, maszyn i urządzeń - analizatorów alkoholu w warunkach badania danej osoby, w szczególności gdy badanie miało miejsce na zewnątrz niepewność pomiaru urządzeniem elektronicznym może wynosić nawet 0,03 mg/l.

Powyższe oznacza, że jeżeli najwyższy wynik badania alkomatem wyniósł 0,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, to uwzględniając tzw. niepewność pomiarową alkomatu wynoszącą 0,03 mg/l oznacza, że w rzeczywistości stężenie alkoholu w organizmie obwinionego mogło wynosić od 0,14 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu do 0,08 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Każda z tych alternatyw jest możliwa i uzasadniona. Nie sposób jest rozwiać tej wątpliwości w zakresie stężenia alkoholu w organizmie kierującego innymi środkami dowodowymi, jeżeli nie pobrano od niego próby krwi do analizy.

Z uwagi na okoliczność, iż w prawie wykroczeń, podobnie jak w prawie karnym obowiązuje zasada poczytywania niedających się usunąć wątpliwości na korzyść obwinionego. Wobec powyższego Sąd powinien przyjąć, iż stężenie alkoholu w organizmie kierującego wynosiło najniższą możliwą wartość, a więc 0,08 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Powinno to z kolei skutkować ustaleniem przez Sąd, że kierujący nie popełnił wykroczenia prowadzenia samochodu w stanie po użyciu alkoholu z art. 87 § 1 k.w. Powyższe powinno skutkować wydaniem przez Sąd postanowienia o odmowie zatrzymania prawa jazdy i orzeczenie jego zwrotu obwinionemu.