Wniosek do Sądu o umorzenie postępowania karnego za przestępstwo posiadania narkotyków

Instytucja umorzenia postępowania karnego z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu została uregulowana w art. 17 §1 pkt 3 k.p.k.

Umorzenie postępowania karnego z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu polega na stwierdzeniu przez Sąd rozpoznający sprawę, iż w danym przypadku nie doszło do popełnienia przestępstwa.

Trzeba podkreślić, że zgodnie z art. 1 §2 k.k. czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma, nie stanowi przestępstwa.

Umorzenie postępowania jest najbardziej korzystnym zakończeniem sprawy o posiadanie środków odurzających, sprowadzającym się do stwierdzenia, iż oskarżony, pomimo faktu posiadania narkotyków, nie popełnił w świetle prawa polskiego przestępstwa.

Mając na względzie powyższe, łatwo zauważyć, że takie rozwiązanie pozwala oskarżonemu na zachowanie statusu osoby niekaranej za przestępstwo. Należy dodać, że nigdzie nie odnotowuje się również informacji, iż takie postępowania w ogóle toczyło się przeciw osobie oskarżonej.

Sąd podejmuje decyzję o umorzeniu postępowania wobec oskarżonego na posiedzeniu bądź na rozprawie. Sąd kieruje sprawę na posiedzenie w przedmiocie umorzenia postępowania z urzędu bądź na wniosek oskarżonego.

O terminie posiedzenia w przedmiocie umorzenia postępowania Sąd zawiadamia oskarżonego, którego obecność na posiedzeniu nie jest obowiązkowa. Jednakże należy pamiętać, iż osobiste stawiennictwo jest postrzegane jako okazywanie przez oskarżonego szacunku do Sądu.

Trzeba dodać, iż w praktyce niezwykle rzadko zdarza się, że Sąd z urzędu wydaje decyzję o umorzeniu postępowania karnego za posiadanie narkotyków z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu. To na osobie oskarżonej spoczywa ciężar przekonania Sądu w złożonym przez nią wniosku, że jest ona osobą zasługującą na zastosowanie dobrodziejstwa umorzenia postępowania.

Kto może ubiegać się o umorzenie postępowania karnego z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu?

Możliwość ubiegania się o umorzenie przez Sąd postępowania karnego z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu jest uzależniona od ilości i rodzaju posiadanych przez oskarżonego narkotyków. Jeżeli w czasie zatrzymania oskarżony posiadał środek odurzający, którego waga odpowiada w przybliżeniu jednej porcji narkotyku (ok. 1 grama) – taka osoba ma duże szanse na umorzenie postępowania karnego.

Trzeba dodać, iż nie bez znaczenia jest również rodzaj środka odurzającego, jaki posiadała osoba zatrzymana. Jeżeli były to tzw. narkotyki miękkie (np. marihuana, amfetamina) prawdopodobieństwo umorzenia przez Sąd postępowania karnego jest dużo większe niż w przypadku posiadania np. jednej działki heroiny.
Jeżeli jednak oskarżony podczas zatrzymania posiadał kilka działek narkotyków w praktyce nie ma szans na umorzenie wobec niego postępowania karnego z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu. W takim przypadku oskarżony może wnosić do Sądu o warunkowe umorzenie postępowania karnego. Takie rozwiązanie jest także korzystnym rozwiązaniem, gdyż pozwala na zachowanie przez oskarżonego statusu osoby niekaranej za przestępstwo.

Wniosek o umorzenie postępowania karnego z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu powinien zawierać:

1. oznaczenie Sądu, do którego oskarżony kieruje swój wniosek,imię i nazwisko oskarżonego, sygnaturę sprawy karnej;
2. zatytułowanie pisma "Wniosek o umorzenie postępowania karnego z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynu";
3. krótki opis stanu faktycznego, tj. okoliczności zatrzymania; pisemne potwierdzenie przyznania się do zarzuconego czynu;
4. wskazanie argumentów przemawiających za stwierdzeniem, iż popełnione przez oskarżonego przestępstwo posiadania narkotyków charakteryzuje się znikomym stopniem społecznej szkodliwości;
5. przedstawienie argumentów dotyczących samego oskarżonego, uzasadniających celowość umorzenia postępowania karnego oraz dokumentów na ich potwierdzenie.

Uzasadnienie wniosku o umorzenie postępowania w sprawie o przestępstwo posiadania narkotyków powinno zawierać następujące okoliczności:

1. uzasadnienie argumentów, przemawiających za uznaniem przez Sąd znikomej społecznej szkodliwości czynu polega na podaniu we wniosku informacji o ilości i rodzaju zatrzymanego u oskarżonego narkotyku, a także o motywacji, która skłoniła go do sięgnięcia po środek odurzający.
2. okoliczności dotyczące oskarżonego, tj.:

• niekaralność za przestępstwo;
• skrucha oskarżonego w powodu tego, co się stało;
• konsekwencje jakie poniesienie oskarżony w wyniku wydania wobec niego wyroku skazującego, np. utrata pracy, a co za tym idzie utrata źródła dochodu,
• brak możliwości łożenia na utrzymanie rodziny itp.;
• powołanie się na dokumenty, które wpływają na pozytywna ocenę sprawcy, np. zaświadczenia o działalności charytatywnej, społecznej itp.;
• zachowanie oskarżonego po popełnieniu zarzuconego mu czynu.