Wniosek o dobrowolne poddanie się karze w sprawie o przestępstwo posiadania narkotyków

Celem niniejszego artykułu jest opisanie:

1. na czym polega instytucja dobrowolnego poddania się karze w sprawie o przestępstwo posiadania narkotyków z art. 62 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii;
2. kiedy warto skorzystać z dobrowolnego poddania się karze w sprawie o przestępstwo posiadania narkotyków;
3. na jakim etapie sprawy oskarżony może złożyć do Sądu wniosek o dobrowolne poddanie się karze za przestępstwo posiadania narkotyków w trybie art. 387 § k.p.k.

Posiadanie narkotyków, nawet w niewielkiej ilości i na własny użytek jest w Polsce przestępstwem. Zgodnie z art.62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomani kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Warto pamiętać, że jeżeli osoba zatrzymana na posiadaniu narkotyków nie ma szans na umorzenie bądź warunkowe umorzenie postępowania karnego (ponieważ np. znaleziono u niej kilkanaście porcji środków odurzających i była już karana za przestępstwo) może ona złożyć do Sądu wniosek o skazanie i wymierzenie kary za popełnione przestępstwo posiadania narkotyków bez przeprowadzania postępowania dowodowego w trybie art. 387 §1 k.p.k.

Sprawca przestępstwa posiadania narkotyków podczas przesłuchania na Policji w charakterze podejrzanego, aby dobrowolnie poddać się karze, nie musi przyjąć kary zaproponowanej przez Prokuratora w trybie art. 335 k.p.k., gdy jest ona w jego ocenie zbyt surowa. Wówczas Prokurator sporządza i wysyła do właściwego Sądu akt oskarżenia, bez wniosku w trybie art. 335 k.p.k. Z mojego doświadczenia zawodowego wynika, że w wielu przypadkach kary proponowane przez Prokuratorów podejrzanym są surowsze od kary, jaką sprawca przestępstwa posiadania narkotyków może uzyskać przed Sądem.

Powyższa sytuacja nie uniemożliwia osobie, która popełniła przestępstwo posiadania narkotyków złożenie wniosku o dobrowolne poddanie się karze na etapie postępowania sądowego, a więc po skierowaniu do Sądu aktu oskarżenia. Oskarżony może bowiem złożyć do Sądu Rejonowego w okręgu, którego zostało popełnione przestępstwo wniosek o dobrowolne poddanie się karze w trybie art. 387 § 1 k.p.k. Wniosek ten oskarżony może złożyć najpóźniej do chwili zakończenia jego przesłuchania na rozprawie głównej.

Wniosek o dobrowolne poddanie się karze najlepiej jest złożyć wcześniej, co najmniej tydzień przed terminem rozprawy, aby Sędzia mógł zapoznać się z argumentacją przedstawioną we wniosku.

Wniosek złożony przed rozpoczęciem rozprawy, Sąd rozpoznaje na rozprawie.

W praktyce skorzystanie z instytucji dobrowolnego poddania się karze przed Sądem znacząco przyspiesza postępowanie. Sąd poprzestaje wówczas na odebraniu wyjaśnień od oskarżonego, nie przeprowadzając postępowania dowodowego, w szczególności nie przesłuchuje świadków.

Sąd może uwzględnić wniosek o dobrowolne poddanie się karze złożony przez oskarżonego za przestępstwo posiadania środków odurzających, wówczas gdy:

1. okoliczności popełnienia przestępstwa posiadania narkotyków nie budzą wątpliwości,
2. cele postępowania karnego zostaną osiągnięte mimo nie przeprowadzenia rozprawy w całości,
3. Prokurator nie sprzeciwi się wnioskowi, który został złożony przez oskarżonego.

Okoliczności, jakie powinien zawierać wniosek o dobrowolne poddanie się karze:

1. propozycja kary o jaką wnosi oskarżony: może to być kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania oraz kara grzywny albo kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jako kara samoistna,
2. wniesienie o obciążenie bądź zwolnienie z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.

Uzasadnienie wniosku o dobrowolne poddanie się karze w sprawie o posiadanie narkotyków z art. 62 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii powinno zawierać następujące okoliczności:

• przedstawienie okoliczności, w jakim celu oskarżony wszedł w posiadanie narkotyków, tj. np. wejście w użytek środka odurzającego na własny użytek, rodzaj i ilość posiadanych narkotyków;
• przedstawienie swoich właściwości i warunków osobistych oraz dotychczasowego sposobu życia, tj. podanie swojego wykształcenia, osiągnięć naukowych bądź zawodowych, opisanie działalności charytatywnej itp.
• dołączenie do wniosku dokumentów, które wpływają na pozytywną ocenę oskarżonego, m.in. zaświadczenie o działalności społecznej, zaświadczenie od pracodawcy,
• zachowanie oskarżonego po popełnieniu zarzucanego mu czynu np. dobrowolne wpłaty na fundacje zajmujące się pomocą osobom uzależnionym od narkotyków, podjęcie terapii dla osób uzależnionych od środków odurzających, pozostawanie przez oskarżonego w całkowitej abstynencji od środków odurzających od momentu zatrzymania.